إن الصفا و المروة من شعائر الله فمن حج البیت أو اعتمر فلا جناح علیه أن یطوف بهما و من تطوع خیراً فإن الله شاکر علیم .( بقره 158)
همانا صفا و مروة از نشانه های خداست پس هر کس که حج این خانه کند یا عمره بجا آورد بر او گناهی نیست که میان آندو ، طواف ( سعی ) کند و هر کس از روی میل کار خیری انجام دهد{ خدا به او پاداش می دهد } همانا خدا سپاسگزار و دانا است .
و من یعظم شعائر الله فإنها من تقوی القلوب (حج 32)
و هر کس شعائر الهی را بزرگ بدارد پس آن {نتیجه و آثار } تقوی قلبها {در پیشگاه خداوند} است
جمع این دو آیه این پیام را به ما می دهد که صاحب اختبار ما خداوند عز و جل چنین اراده نموده است که مراسم حج به عنوان یکی از مناسک واجب عبادی ( و صد البته دارای برکات کثیره در تمام ابعاد زندگی فردی و اجتماعی ) همچون نماز و روزه و زکوة و انفاق انجام پذیرد و هیچکدام از این واجبات با دیگری در تعارض نمی باشد و با هم منافات ندارد بلکه هر کدام برکات خاص خود را دارد و از تقوی قلب ناشی می شود و به تقوی بیشتر آن می انجامد
البته چندین بارمشرف شدن به حج در حالیکه شخص خویشاوند یا همسایه یا فقیر و مستمندی
را بشناسد و به حال و و ضع او بی تفاوت باشد یا رفتن او به حج مستلزم تضییع حق دیگری باشد قطعاً جای سوال دارد که افراد ذی صلاح باید به آن پاسخ دهند